حدود 230 سال پیش، آیت‌الله بحرالعلوم در جست‌وجو برای یافتن بقایای مسجد کوفه، قبری را نزدیکی دارالاماره یافت که سنگ آن منقوش به نام «مختار ثقفی» منتقم خون شهیدان مظلوم کربلا بود.
در چهاردهم رمضان المبارک سال 67 هجری «مختار بن أبی عبیدة الثقفی» به شهادت رسید. در ذیل گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام سیدمحمود طباطبایی‌نژاد، سرپرست گروه تحقیقاتی دانشنامه 14 جلدی امام حسین(ع) ـ منتشر شده توسط مؤسسه علمی‌فرهنگی دارالحدیث ـ که آذرماه سال گذشته انجام شد، از نظرتان می‌‌گذرد.
در این گفت‌وگو، شخصیت، مکتب، قیام و چگونگی شهادت «مختار ثقفی» بیان می‌شود که مشروح آن در پی می‌آید:

ادامه مطلب...

مفهوم کلمه حجاب (پوشش)حجاب:

ادامه مطلب...

گیرم که خواب نباشی و واقعاً قرار باشه بری!
خب بری که چی بشه!؟
بری که چی بگی مثلاً!؟
یعنی واقعاً روت میشه سرتو بالا بگیری!؟
بهش نگاه کنی!؟
سلام بدی!؟
نکنه انتظار داری که یه جواب سلام مشتی هم بشنوی!؟
هه! واقعاً که...

مادر شهید می‌گفت آخرین باری که علی می‌خواست برود آمد به دست و پای من افتاد.
- مادر تو پنج تا پسر داری، اگر یکی را خمس ندهی فردا جواب حضرت زهرا(س) را چه می‌دهی!؟
با این حرف علی دیوانه‌وار گریه می‌کردم.
- علی جان برو طاقت ندارم.
وقتی پیکر علی را بعد از دو هفته آوردند خیلی آرامش داشتم.
پیکر علی را تحویل گرفتیم.
- یا حضرت زهرا(س) حالا از من راضی شدی؟...

خبر دادند محمد شهید شده، جنازه‌اش رو آوردند، الان تو سپاهه. سریع رفتم ببینمش، آخه چند ماهی می‌شد که ازش خبری نداشتم، از همون سه چهار ماه قبل که اعزام شد کردستان، دیگه هیچ اطلاعی ازش نداشتم، تا اینکه خبر شهادتش رو آوردند.
رفتم سپاه، سراغش رو گرفتم، گفتند جنازه‌اش تو اون اتاقه، برو ببینش، وقتی رفتم تو اتاق، دیدم یه گونی که همه جاش خونیه، تو اتاقه؛ جرأت نکردم توی گونی رو نگاه کنم.
یه لحظه یاد آخرین حرفاش افتادم که بهم قبل از اعزامش گفته بود. می‌گفت این بار آخریه که می‌رم و دیگه برنمی‏گردم؛ اگه فقط یه گلوله یا ترکش بهم خورد، بدون خدا قبولم نکرده، ولی اگه جنازه‌ام تکه تکه برگشت، بدون واقعاً شهید شدم.
هم ناراحت بودم، هم خوشحال. زنده زنده، تکه پاره‌اش کرده بودند و تکه‌های پیکرش رو تو همون گونی فرستاده بودند.
زندگی مظلومانه «شهید محمد نوبخت» ، با شهادت مظلومانه‏اش کامل شد.